En değerli kitabım...

En değerli kitabım,

Nedenleri göz ardı edip sadece sonuçları görmeyi hedefleyen o içgüdüsel yaklaşımlar, sonuçlara takılı kalıp sürecin önemini unutan o "sıradan insanlar"…

Eleştirerek, yargılayarak, seni kalıplara sokmaya çalışarak yol aldığını düşünenler maalesef halen tükenmiş değil.  Önyargılarıyla hareket eden en diptekileri ayırıyorum bu noktada, onlar batıl inançlara körü körüne bağlanmış insanlar gibiler. Ne oldukları, neye inandıkları, birbirlerine zıt iki saf arasında hangi tarafta durdukları belli değil, olamaz da çünkü kendi benliklerini o kadar oturtamamışlar ki o sürü psikolojisine kendilerini kaptırıp sürüklenip gidiyorlar.

Sıra o özeleştiri basamağına ayağı takılmadan, orada düşüp ayağa kalkması gerektiğini öğrenemeden, ego tatmini için yargılama sahasına zıplayanlara geldi sanırım. Bunlar ön yargılı insanlardan bir açıdan daha üstün bir açıdan da daha zavallıdırlar. Üstünlükleri, özgün değerlere yargılara sahip olmalarıdır. Zavallılıkları ise kendi egolarına yenik düşüp kendilerini insanüstü bir mertebeye yükselmekle ödüllendirmeleridir. Üzülüyorum. Konuştuklarında onları duymuyorum, izliyorum sadece.  Özelliklerimi törpüleme amacına hizmet etmek için oluşturdukları o sorunsallar adeta üstünü örtmeye çalıştıkları keşkelerin beden bulmuş hali. Benimle değil, kendi eksiklikleriyle, yetinemedikleriyle savaşıyorlar. Üstelik de silahsızlar, ne kadar karmaşık bir algı bu…